na ad libitum: 4 (folder) trzy dni warsztatów, zakończone koncertem, z udziałem mistrzów poezji dźwiękowej i pogranicza między mową (wiązaną) a muzyką (wokalną): jaapa blonka (holandia), anat pick (izrael) i valerija scherstjanoia (niemcy).
gębofon 6 @ al4
- 19-21 sierpnia, zamek ujazdowski: warsztaty.
19 sierpnia, 15-18, sala konferencyjna: anat pick
20 sierpnia, 15-18, sala konferencyjna: jaap blonk
21 sierpnia, 15-18, sala laboratorium: valeri scherstjanoi.
poniżej opisy.
- 21 sierpnia, g. 19, laboratorium|zamek ujazdowski: koncert
Cywilizacja papieru jest na skraju śmierci
jaap blonk (foto: telemach wiesinger, 2000). warsztat
Obszerne i szczegółowe studium fonetyki Jaapa Blonka obejmie całą rozmaitość środków i strategii uzyskiwania nowych brzmień wokalnych. Rozpoczynając od podstawowych dźwięków mowy i innych codziennych dźwięków głosu poszukiwać będziemy nowych barw poprzez uświadamianie sobie ruchu i ułożenia organów mowy: języka, warg i krtani, które mogą zasadniczo odmienić dźwięk wydobyty ze strun głosowych. Użyjemy tych świeżo odkrytych dźwięków do improwizacji i kompozycji w małych grupach.
Jaap Blonk (urodzony w 1953 w Woerden w Holandii) jest kompozytorem-samoukiem, performerem i poetą. Studiował matematykę i muzykologię, nie ukończył jednak studiów. Pod koniec lat 70-tych wziął się za saksofon i komponowanie.
Kilka lat później odkrył swoje możliwości w roli wokalisty, najpierw recytując poezję, później improwizując i komponując dla samego siebie. Przez niemal dwie dekady głos był jego podstawowym środkiem odkrywania i rozwijania nowych brzmień.
Około roku 2000 zaczął używać elektroniki, z początku używając próbek własnego głosu, następnie rozszerzając pole na czystą syntezę dźwięku.
W roku 2006 nie występował, dzięki czemu odnowił zainteresowanie matematyką, co doprowadziło do rozpoczęcia badań nad komponowaniem algorytmicznym na potrzeby muzyki, animacji i poezji.
W roli wokalisty Jaap Blonk jest jedyny w swoim rodzaju za sprawą potężnej prezencji scenicznej i niemal dziecięcej swobody improwizacyjnej, połączonych z wyostrzonym poczuciem formy. Występował w licznych krajach Europy, Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Indonezji, Japonii, Afryce Południowej i Ameryce Łacińskiej. Zakres jego programów koncertowych znacznie poszerzył się z chwilą zastosowania elektroniki na żywo.
Poza działaniami solowymi współpracował z licznymi muzykami i zespołami na polu muzyki współczesnej i improwizowanej. Wśród nich są Maja Ratkje, Mats Gustafsson, Nicolas Collins, Joan La Barbara, The Ex, Niderlandzki Zespół Dęty i Ebony Band. Był premierowym wykonawcą kilku utworów niemieckiej kompozytorki Caroli Bauckholt, w tym kompozycji na głos z orkiestrą. Donaueschinger Musiktage w 2002 zamówiły u niego utwór na głos solo. Kilkakrotnie współpracował z twórcą grafiki komputerowej Golanem Levinem.
Współpraca z radiem i telewizją obejmuje między innymi zamówienia na kilka sztuk radiowych. Tworzy także powiększone wersje swoich partytur na potrzeby galerii.
Założył i prowadził długoletnie zespoły Splinks (jazz nowoczesny, 1983-99) i Braaxtaal (avant-rock, 1987-2005). Prowadzi własną wytwórnię Kontrans, która wydała dotąd 15 tytułów. Poza tym publikują go Staalplaat, Basta i Victo.
www.jaapblonk.com
anat pick. warsztat
Krótkie wprowadzenie w moją działalność: kilka słów o tym, jak piszę/komponuję/wykonuję własne utwory i co oznacza termin munching words. Następnie będziemy pracować na rozmaite sposoby nad kilkoma bardzo krótkimi fonetycznymi zdaniami. Wynikiem będzie radosny, symultaniczny utwór.
Anat Pick jest twórczynią i performerką z kręgu poezji dźwiękowej. Zaczynała jako pianistka, następnie wypracowała innowacyjny repertuar zorientowany na język na podstawie mikstury fonetycznej języków Wschodu i Zachodu. Przez ostatnie dziesięć lat występowała w Izraelu, na Dalekim Wschodzie i w Europie.
Współpracowała z rozmaitymi artystami, w szczególności muzykami w różnych dziedzinach sztuki, jak wideo-performans, taniec, słowo mówione i swobodna improwizacja. Anat pisała kompozycje słowne między innymi dla zespołów „Musica Nova” (2003, 2006) i Israel Contemporary Players (2008). Intensywnie zajmuje się wykonaniami poezji dada i futurystów. W ubiegłym roku gościła w International Dada Archive Uniwersytetu Iowa, gdzie pracowała nad swoim drugim albumem poświęconym poezji dźwiękowej.
Jest Izraelką, mieszka w Tel-Awiwie.
valeri scherstjanoi. Poezja jako eksperyment, poezja czystego dźwięku między literaturą i muzyką (warsztat)
W centrum uwagi po prostu alfabet, jakim przywykliśmy go widzieć ze szkolnych lat.
Interesuje mnie także alfabet polski i z przyjemnością będę pracować z grupą nad dźwiękami polskiego języka. Alfabet – to język drukowany, wizualny. Poza tym „skamieniałym” alfabetem istnieje alfabet fonetyczny, który zawiera sto razy więcej znaków (Laut-Zeichen – „dźwięko-znaki”). Będziemy pracować z dźwiękami mowy, których nie należy, jakby się zdawało na pierwszy rzut oka, oddzielać od siebie, jak to się dzieje w alfabecie. To znaczy: oddzielne litery nie są oddzielnymi dźwiękami, ale określone dźwięki tworzą część liter alfabetu.
Eksperymenty (ćwiczenia, Lautexerzitien) ze spółgłoskami i samogłoskami, indywidualne i (na życzenie) symultaniczne, jawią się jako komunikaty emocji, uczuć które można wyrazić poza językiem, w oderwaniu od semantyki. Poezja jako eksperyment, poezja czystego dźwięku między literaturą i muzyką.
Valeri Scherstjanoi, urodzony w roku 1950 w ZSRR, studiował germanistykę i literaturę na Uniwersytecie Krasnodarskim. W 1979 przeprowadził się do NRD, od 1981 mieszka i pracuje w Berlinie, jako niezależny twórca poezji dźwiękowej, autor słuchowisk radiowych, artysta słowa. Od 1997 publikuje w berlińskim wydawnictwie Hybriden-Verlag.
Scherstjanoi wielokrotnie występował na międzynarodowych festiwalach poezji dźwiękowej w Niemczech i zagranicą. Został wyróżniony nagrodami Hans-Erich-Nossak-Preis w 2003 oraz stypendium w Kunst:raum Sylt Quelle w 2005.
Ostatnie prace:
lauter scherben. texte zeichnungen chronik, książka, Books on Demand, Norderstedt 2008
kamata bumba , słuchowisko, wraz z Hartmutem Geerkenem, ORF Kunstradio, Wiedeń 2009
gościnny wykładowca w Niemieckim Instytucie Literatury na Uniwersytecie Lipskim, 2009/10
Podczas swoich występów solowych Valeri Scherstjanoi przedstawia czyste brzmienie mowy, w jak największym – możliwym dla języka – stopniu uwolnionej od znaczenia semantycznego.
Scherstjanoi odrzuca czyste improwizacje wokalne, które unikają jakiegokolwiek zapisu wierszy dźwiękowych, i próbuje zastąpić zapis metodami elektroakustycznymi. Uważa przy tym, że same metody elektroakustyczne mają skłonność do dążenia w stronę czystej abstrakcji dźwiękowej. Dlatego stara się utrzymać dany koncept dźwiękowy w jego własnych granicach, zapisać go, a nawet nauczyć się na pamięć. Dla Scherstjanoja poezja dźwiękowa musi pozostać poezją, połączeniem dźwięku i znaczenia.
www.lautland.de
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz